Anne adayları için bebek sahibi olmak genellikle mutluluk verici bir durumdur. Ancak doğum sonrası dönemde bazı anneler için yaşam oldukça stresli ve zorlayıcı olabilir. Bu dönemde kadının ruh halinde değişimler meydana gelebilir ve bu genellikle normal kabul edilir. Doğum sonrası hüzün ve kaygı gibi duygular yaygındır ve bu etkiler genellikle 7-10 gün içinde kaybolur. Ancak bazı annelerde bu duygular daha şiddetli olabilir ve doğum sonrası depresyon veya psikoz gelişebilir. Bu durum doğumdan sonraki ilk 6 hafta içinde sinsi bir şekilde başlayabilir ve birkaç aydan 1-2 yıla kadar devam edebilir.

Doğum sonrası depresyon, hem hamilelikte yaşananlara hem de bebeğin doğumuyla birlikte ortaya çıkan etkilere bağlı olarak gelişebilir. Geçmişte yaşanan ruhsal sıkıntılar, evlilik sorunları, ailedeki ruhsal sorunların varlığı, istenmeyen bir gebelik, anneliğe hazırlıksız olma, ilk gebelik deneyimi, doğum korkuları ve yetersiz sosyal destek gibi faktörler depresyon riskini artırabilir. Doğumdan sonra kendini çift olmaktan ziyade anne ve baba olarak hissetmek ve bebek bakımının getirdiği stres de depresyonu tetikleyebilir. Evlilikte yaşanan gerilimler ve beklenmedik olaylar da bu durumu ağırlaştırabilir. Eşlerinden yeterince destek alamayan kadınlarda doğum sonrası depresif etkiler daha yaygın olarak görülür.

Doğum sonrası depresyon, özellikle genç yaşta gebe kalan kadınlarda %30 oranında görülmektedir. Önceden depresyon öyküsü olan kadınlar da bu duruma daha yatkın olabilirler. Doğum sonrası duygusal değişimlerin tam olarak nedeni bilinmemekle birlikte, bu durumun tedavisi mümkündür. Kadınlar bu duygularla başa çıkmak için dinlenebilir, bebekleri uyurken istirahat edebilir, arkadaşlarından ve ailelerinden yardım alabilir, düzenli olarak dışarı çıkıp yürüyüş yapabilir ve giyimlerine özen gösterebilirler. Ağır depresif etkiler durumunda mutlaka tıbbi değerlendirme yapılmalıdır. Bu durumda antidepresan veya antipsikotik ilaçlar kullanılabilir, gerekli tetkikler ve muayeneler yapılabilir. Anne ve babaya yönelik terapiler uygulanabilir. Anneler gebeliğin fizyolojik bir durum olduğunu kabul ederlerse, bu durumdan daha az etkilenirler. Bir bebekle baş başa kalmak ilk başta tedirgin edici olabilir, ancak zamanla anne bebeğiyle birlikte yaşamayı öğrenir. Doğum sonrası dönem, bebek ve annenin birbirini tanıma sürecidir. Bu süreci aşabilmek için eğitim gruplarına katılma ve yazılı kaynaklardan destek alma gibi yöntemler kullanılabilir.